دربارهی قیامت [مشاهدهی یک الگو]
دوشنبه, ۲ مهر ۱۳۹۷، ۰۹:۵۷ ب.ظ
و إِذَا السَّمَاءُ کُشِطِتْ
آن گاه که آسمان از جای خود کنده شود
~
قیامت از ریشهی قام است. برخاستن. خروج کردن.
یک میزِ مستطیلیِ چوبیِ قهوهای رنگ را در نظر بگیرید. وقتیِ که قیامتاش فرابرسد، مستطیلبودناش بر میز و بر چوب و بر قهوهایبودناش خروج میکند و در این وقت، مرگِ آن شئ (میز) فرارسیده.
خروج الگوی بیرونیِ ظهور است. و در ظهور، همیشه چیزی از ویرانی هست.
قیامتِ شئ وقتی فرامیرسد که شئ از سرِ اتفاق یا در نتیجهی طی، صورتِ خودش را میبیند، و هنگامی که صورتِ خودش را دید، به خودش ارجاع میدهد، و در این ارجاع، خودش را ویران میکند.