کهف

پاسخ:
اتفاقاً این روزها خودم هم به همین دارم فکر می‌کنم. که وقتی ما با یه چیز ناشناخته مواجه می‌شیم، یه زبان خارجی، یه ساز که یادش نیستیم، یه آدم غریبه، یه سیاره یه متن و یا هرچی، دقیقا توی رهنمون چه اتفاقی می‌افته؟ چقدر می‌ترسیم؟ و چقدر این ترسمون اصیله؟ و آیا شکل دیگه‌ای از ترس هم هست که در اثر شناختن به وجود بیاد؟ و اینکه ذهن ما چون غریبه با اون فضا از کوچک‌ترین چیزهایی که می‌شناسه لذت می‌بره. برای مثال وقتی یک سطر رُ توی یک شعر انگلیسی می‌فهمیم خیلی لذت می‌بریم ازش اما ممکنه همون حرف توی یک شعر فارسی اون‌قدر برانگیخته مون نکنه چون ما با متن و زبان آشناییم.