کهف

1

بی قرار تو نیستم

اما

با قرار تو تنهایم

حالا

که شبهایم را داده ام

به تو

و از تو

بی روزم و

بی روزی

که تو را دیدم

از روزنه ی کوچکی

که در شب بزرگم

برای روز باز کرده بودم

اگرچه روز نبودی

2

تنهاییم را

مدیون تو نیستم

اما

تنهایم و

مدیون توام

که خرابم کردی

و حالا

با آجرهای خرابه ام

برج های بلند می سازم

تا به آسمان نزدیک شوم

و از تو دور

3

در تنم

سه گل سپیدرنگ دارم

یکی برای خودم

دیگری برای تو

و یکی برای او

_اگرچه هرسه را

برای تو کاشته بودم_

_­­

باهر نفس که می کشم

ساقه هایشان

 بلند تر می شوند

بویشان

 عطرآگین ترم می کند

و خارشان

هر لحظه در گوشت تنم فروتر می رود.

4

عاشق ترم می کند

تابیدن آفتاب

سپیده دم

بر پوست تاریکم شکوفه می رویاند

و ظهر

می سوزاندم به تمامی

غروب

در سرخی بیکران

شناور نگهم می دارد

و شب هنگام

که می رود و

در تاریکی ِ دوباره رهایم می کند

هنوز عاشقم

هنوز عاشقم

هنوز عاشقم