نوشته ای برای شوریدگی [یادداشت شخصی]
يكشنبه, ۱۰ مرداد ۱۳۹۵، ۰۶:۰۸ ق.ظ
شوریدگی، دومین کار بلند و احتمالاً جدیِ من است. فیلمنامه ایست برای یک فیلم بلند. شروعش ناگهانی بود اما فرسوده ام کرد تا تمام شد. برقآسا شروع شد و همان چنان گرمم کرد که نوشتن یک کار جدی دیگر را برایش رها کردم. گمان میکردم سه یا چهار روز وقت میبرد اما چهارماه میبرد. از فروردین تا تیر95 مرا به خود مشغول کرد. به هرحال، حالا تمام شده است. نه آنقدر دوستش دارم که دلم به دوباره خواندن و نوشتنش رضا دهد و آنقدر هنوز بیزارم از آن که برای همیشه رهایش کنم. ذهنم را تهی کرد. هر حرفی که تا به حال یادگرفته بودم را در این متن زدم. تمام ایدههایم را خرجش کردم. اول قرار بود روایت خودم باشد. بعد دیگران نیز به متن اضاف شدند. آدمای دیگری که کمتر میشناختمشان اما با آنها درگیر بودهام. این متن، برایم روایت هیجان و ناکامی است. به هرحال، نوشتنِ این کار احتمالاً برایم به معنی پایان یک دوره است. دوست دارم که با این متن به هیجان زدگیام پایان داده باشم. در این متن هرچه دلم خواست داد زدم. هرچه خواستم نشان دادم و هرچه را خواستم عینی کردم. حالا دلم میخواهد از این عینیت فاصله بگیرم. یادم میآید یکبار به تو گفته بودم که : «عینی کردن همه چیز، کمی ابلهانه و بسیار هیجان انگیز است » به هرحال، دلم میخواهد آرامتر و شمردهتر حرف بزنم منبعد. دربارهی متن چیز بیشتری نمیگویم. یعنی چیز دیگری ندارم که بگویم احتمالاً.
۹۵/۰۵/۱۰