سه غم اومد به جونم هر سه یکبار
غریبی و اسیری و غم یار
غریبی و اسیری چاره دیره
غم یار و غم یار و غم یار
…
صدای پای اسب یارم دوش اومه
گل سرخ رو شالش بوش اومه
نهادم چیشم رو هم بگفتم
عزیزوم نومدی، دل جوش اومه
"در خیال" ساخته ی گروه حال. دو بیتی اول از باباطاهر دومی از ترانه های محلی مازندران است.
هیچ چیز کریه تر از تپش های کوتاه و احمقانه ی زندگی به نظر نمی رسد وقتی که از دور به آن نگاه کنی و دهان مرگ را برای بلعیدنش باز ببینی.
دارم تاوان خنده هایمان را پس می دهم.
کلمات
بر کف اتاق ریخته اند
پنجره باز است و
باد نمی وزد
شاعر
ایستاده بر فرش سرخ
تنش لخت و تاریک
لبانش لرزان
و قلبش
سفال خشک ترک خورده ایست
باری از سنگ
بر دوش
و قفسی خالی
در دست دارد
□
بلبل
از پنجره ی باز
داخل می آید
بالش سیاه
و منقارش شکسته است
کف اتاق می نشیند
از کلمات می خورد
سپس پرواز می کند
و در قفس می نشیند
□
نغمه ای اندوهبار
اتاق را پر کرده است
شاعر
ایستاده بر فرش سرخ
بر دوش
باری از سنگ دارد
و در دست
قفسی پر
از کلمات
-چرا شاعرا همه آدمایین که شکست عشقی خوردن؟
- شاعر هیچوقت شکست نمی خوره. میشکنه...
اولین بار که دیدمش. یک لحظه، تا عمق ذهنم تزریق شد. مرد شاعر... وسیع و نرم و مسلط.
این دو شعر را خیلی وقت پیش برای او نوشتم. هر دو تا را دوست دارم و فکر کنم برخلاف اکثر کارهایم همیشه دوستشان خواهم داشت:
1. درونی- اتاق
مرد جوانی را می بینیم که روی تختی خوابیده است. بجز تخت خواب هیچ چیز در اتاق نیست. اتاق تاریک روشن است. دیوارهای اتاق سفید است. موهای سر و صورت مرد سیاه است. به نظر بیست و چند ساله می رسد. ملحفه ای تا روی سینه اش کشیده شده است.
2.خواب مرد-درونی- دادگاه
تصویری از خواب مرد را می بینیم. مرد با همان سر و وضع و شکل و شمایل در ردیف متهم نشسته است و دستبندی به دست دارد.
قاضی : با توجه به اتهامات مذکور، متهم به حبس ابد محکوم می شود. _چکشش را روی میز می کوبد_ ختم جلسه.
سرباز مرد را بلند می کند و با خود بیرون می برد. مرد جوان به نقطه نامعلومی خیره است و همراه سرباز از سالن بیرون می رود. جمعیت حاضر در دادگاه از سالن خارج می شوند.
دانلود