.

 

این طایفه شبیهند به افعی. تنشان یکسره زهر است. زبانشان زهر است. اگر کسی را نخواهند٬ او را می‌گزند و با زهر فلجش می‌کنند. و اگر کسی را بخواهند٬ باز در محبتشان زهر است٬ او را می‌بوسند و با زهر فلجش می‌کنند. در هر دو حالت کشنده و مهلکند. نمی‌فهمند که خطرناک و زهرآلودند و محض همین٬ هیچ احتیاط دهانشان را نمی‌کنند. این پلیدی ذاتی‌ای است که رهایی از آن یک خرد فولادینی می‌طلبد. افعی باید بارها و بارها دهانش را به سنگ بکوبد٬ آن‌قدر بکوبد که دندان نیشش خرد شود٬ یعنی راه زهر زدن را بر خودش ببندند. و هیچ افعی‌ای چنین نمی‌کنند. 

.

و گفته شده است هر که از زن خود مفارقت جوید، طلاق نامه‌ای بدو بدهد. لیکن من به شما می‌گویم، هر کس بغیر علت زنا، زن خود را از خود جدا کند باعث زنا کردن او می‌باشد، و هر که زن مُطَلقه را نکاح کند، زنا کرده باشد.

متی ۳۲-۵:۳۱