.
پنجشنبه, ۳ اسفند ۱۴۰۲، ۰۵:۱۶ ب.ظ
من جنبهٔ بلا و مصیبت ندارم. هر بلای تازه‌ای که به من می‌زند٬ از من آدم بدتر و رذل‌تری می‌سازد. هر رذالتی که در من هست اثر سوگی است که یک وقتی در من ته‌نشین شده. حالا دارم فکر می‌کنم که این سوگ تازه با این آتشی که در من روشن کرده قرار است چه عفریتی از من بسازد؟
۰۲/۱۲/۰۳
چه عفریتی از......"
یکی که مانده هنوز برسد.