حالا دلام با «گلِ داودی» دیگر صاف نیست. چرا من فکر میکردم بقیهی مردمی که سربه زیر از پیادهروهای شهر میگذشتند، یکروز گلدانی را نشکستهاند؟ یا مادری نداشتهاند که دوست اش بدارند؟