کنون جهان دگر و حال خلق دیگر شد
گه نشاط بیامد ملال آخر شد
کنون بهار خوش آمد به صفحه ی آفاق
و دشت مرده پر از یاسمین و عبهر شد
نسیم صبحدم از طرف مرغزار وزید
گل الاله به رخسار دشت زیور شد
زمین که در خریف و شتا خشک شد چو روی علیل
گه ربیع به رنگ سماء اخضر شد
بیا به باغ و ببین مجلس عمیدالدین
کنون که شور و سرورش دوصد برابر شد
۴ نظر
۰۲ ارديبهشت ۹۵ ، ۱۲:۲۱