کهف

اگر کسی همهٔ سال‌های عمرش را با یک مرض بخصوصی دست به گریبان بوده باشد، کمترین انتظاری که از او می‌رود این است که دیگر دست کم قلق آن بیماری را یاد گرفته باشد و فهمیده باشد که وقتی عود می‌کند چه باید کرد و چه‌طور علائم را فرو نشاند و برای هر حالتی پی چه دوایی باید رفت. با این حال، من انگار از این مختصر تبحری هم که ازم انتظار می‌رفت، بعد نزدیک به ده سال هنوز عاجزم. هنوز همان تب و سرسام تاراجم می‌کنند و مثل روز اول بهت‌زده‌ و بی‌چاره‌ام.