[شعر]
جمعه, ۲ تیر ۱۳۹۶، ۰۵:۴۳ ب.ظ
۱
ای مثلث
آنقدر میبوسمت
تا دایرهای شوی.
۲
برای الهیِ شاعر
مارهای اتاقت را
چه رام کردهای
شب نیش میزنند و روز
میبوسندت.
گنگ و بیآینه
شاید رازِ زبان این است
اما
اگر پنجره را بسته بودی
از مارهای رامِ اتاقت
تو راچگونه
باز میشناختم.
دل نوشته
